üst

1) Bir zadyň ýokarky bölegi, ýokarky ýüzi.

∙ Olar goçbuýnuzly keçäniň üstünde oturdylar. («Tokmak» žurnaly)

∙ Aýsolatnyň kitaby stoluň üstünde edil irkilýän ýaly yranyp, obanyň içinden geçip barýar. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

2) Ýokary, asman, belent.

Ýazuw düzgüni: Menlik ýöňkemaniň -üm, -ümiz, senlik ýöňkemäniň -üň, -üňiz goşulmalary goşulýar.

Meselem üst - üstüm, üstüň.

◊ iş üstünde — seret iş

∙ Iş üstünde mäkäm duran ýigitler, mertlik bilen durşuňyza guwanýan. (Nury Annagylyç, Saýlanan eserler)

◊ üsti açylmak — Aýan bolmak, äşgar edilmek, ýüze çykarylmak.

◊ üstünden barmak — Gabat gelmek, duş gelmek, pete-pet gelmek.

∙ Sen maňa gulak as, men häzir bir elpe-şelpeligiň üstünden bardym. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

◊ üstünden sowuk suw guýlan ýaly bolmak — Bir zatdan eýmenip, tisginip gitmek, gorkmak, gaty utanmak.

◊ üstüne almak — Bir işi özi ýerine ýetirmäge razy bolmak, boýun bolmak.

∙ Ol bu wezipäni batyrlyk bilen öz üstüne aldy. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

◊ üstüne çişmek — Birine haýbat atmak, gazaplanmak.

∙ Meniň üstüme çişmäni hem başarýardyň. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

◊ üstüne ýüklemek — seret ýüklemek

◊ üstüni alyp durmak — Hemişe ýanynda bolup bizar etmek.

∙ Emma olar hem bularyň üstlerini alyp durmansoňlar, olary-da biziň ýaly ýer astynda hasaplaýardylar. («Tokmak» žurnaly)